Non-opinion Ep. 3: Crazy Edible
นี่คือบทความที่เป็นการแสดงทัศนะเชิงความคิดเห็นเท่านั้น…
“อาหาร” คือ หนึ่งในปัจจัยสี่ที่สำคัญที่จำเป็นต่อการดำเนินชีวิตของทุกคน เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้เป็นระยะเวลานานเกินเจ็ดวัน ดังนั้น “อาหาร” จึงเป็นสิ่งที่มีความสำคัญต่อชีวิตทุกคน ด้วยถูกกำหนดในหลักทางโภชนาการว่าในหนึ่งวัน ทุกคนควรได้รับสารอาหารทางคาร์โบไฮเดรต (แป้ง น้ำตาล) โปรตีน (เนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์ ถั่ว) ไขมัน (น้ำมันพืชและสัตว์) วิตามินและแร่ธาตุ (ผัก ผลไม้) ครบถ้วนและรวมไปถึงน้ำที่ดื่มเข้าไป ในปริมาณที่เหมาะสม ในหลักเกณฑ์กำหนดเพื่อสุขภาพของคนนั้น จึงนำมาสู่การสร้างรายการอาหารที่มีความหลากหลายในการรับประทาน เพราะถ้าทุกคนมีความสามารถในการเลือกรับประทานได้ (ตามกำลังทรัพย์) ย่อมไม่อยากรับประทานอาหารในรูปแบบซ้ำ ๆ และเดิม ๆ ในทุกวันตลอดปีอย่างแน่นอน เนื่องด้วยจะสร้างความน่าเบื่อในชีวิตแล้ว อาจส่งผลให้ได้รับสารอาหารที่ไม่หลากหลายมากพอ และเสี่ยงต่อการสะสมสารพิษบางชนิดที่มากับอาหารที่ส่งผลเสียต่อสุขภาพได้
Photo by Buenosia Carol from Pexels
(Creative common license)
ความหลากหลาย (และอาจรวมไปถึงความสร้างสรรค์) ของอาหารในการรับประทานที่กล่าวไปข้างต้นนั้น ในความเห็นของผู้เขียนเอง มีความคิดเห็นว่า สิ่งดังกล่าวเป็นสิ่งหนึ่งที่สร้างความงดงามของโลก มองเป็นศิลปะอีกแขนงหนึ่งเช่นกัน ที่ไม่ได้ออกมาเป็นรูปภาพ ภาพวาดหรือภาพเขียนบนกระดาษ-ม้วนฟิล์ม แต่มาในรูปของจานอาหาร การจัดการตกแต่งของอาหารในแต่ละรายการ แต่ละมื้อ ไม่ว่าคนที่ทำอาหารตามบ้านปกติ จนกระทั่งเชฟโรงแรมดังในห้องอาหารสุดหรู ล้วนแล้วมีศิลปะในหัวใจของการทำอาหารที่แตกต่างกันไปในรูปลักษณ์หน้าตาและความหมาย รวมไปถึงปริมาณในจานนั้น ๆ บางครั้งที่ว่าดูไม่น่ารับประทาน จากการรวมกันของหลากหลายรายการอาหารปกติ ก็อาจทำให้เราสามารถไปได้อีกมุมมองว่าความไม่สวยงามในหน้าตา อาจงดงามด้านรสชาติได้เช่นกัน หรือบางครั้งในมุมมองของใครบางคน อาจมองว่าบางทีเขาไม่ได้ต้องการความสวยงาม แต่เขาต้องการความหลากหลายทั้งหน้าตา รสชาติ และองค์ประกอบต่าง ๆ เพื่อที่จะตอบสนองความหิวจากกระเพาะอาหารของเขาเองในมื้อนั้น ๆ ได้ดีที่สุดก็เพียงพอแล้ว
Photo by Pixabay from Pexels
(Creative common license)
“เหตุผลของการรับประทานอาหาร บางครั้งไม่ได้ต้องการอาหารรสชาติอันโอชะ หรือไม่ได้ต้องการอาหารที่มีความหรูหราราคาหลายตัวเลข แต่เหตุผลที่สำคัญที่สุดในการรับประทานอาหาร คือ เพื่อมีชีวิตอยู่รอดไปในวันนั้น ๆ”
ข้อความจากประโยคนี้ ถือว่าเป็น Fact ของชีวิตที่แท้จริง และตอบเหตุผลของคำถามหลาย ๆ คำถามที่ถามหาความหมายของการมีชีวิตอยู่ของคนแต่ละคนบนโลกใบนี้ ไม่ว่าจะมีฐานะทางเศรษฐกิจและสังคมเป็นอย่างไร แต่ทุกคนล้วนแล้วต้องการมีชีวิตอยู่รอดไปให้ได้นานที่สุด ตราบจนกว่าจะสิ้นอายุขัยจากโลกนี้ไป เพียงแค่รูปแบบของความต้องการมีความแตกต่างกันไป ผู้ที่มีฐานะทางเศรษฐกิจที่ไม่ดีนัก คงเลือกอะไรที่มีคุณภาพและราคาที่สูงมากไม่ได้ การเลือกจึงเป็นไปในลักษณะที่รับประทานแล้วมีกำลังมีแรงขับเคลื่อนในการทำงานในแต่ละวันได้ ในทางตรงข้ามผู้ที่มีฐานะทางเศรษฐกิจที่ดีและลอยตัว ย่อมสามารถเลือกของที่มีคุณภาพและราคาที่เป็นที่น่าพอใจกับการรับประทานได้ตามฐานะ หรือจะตัดสินใจเลือกของที่ง่าย ๆ มารับประทานเพื่อความสะดวกและมีชีวิตต่อไปได้ย่อมทำได้เช่นกัน สรุปแล้วคือฐานะทางเศรษฐกิจย่อมเป็นตัวตัดสินใจได้ชัดเจนว่าคน ๆ นั้นมีตัวเลือกในการเลือกรับประทานอาหารมากน้อยเพียงใด แต่จุดร่วมหลักของการรับประทานอาหาร คือ การรับประทานเพื่อให้มีชีวิตรอดไปในวันนั้น ๆ เท่านั้นเอง
(Creative Common License)
จุดน่าสนใจ คือ “ความคิดสร้างสรรค์” และ “ความบ้าบิ่น” ในการรับประทานอาหาร มันคือเส้นบาง ๆ ของการเลือกรับประทานอาหารต่าง ๆ บางครั้งที่หลายคนเอาอาหารหลาย ๆ ชนิดมารวมกันในจานเดียวกันและรับประทานพร้อม ๆ กัน ย่อมทำให้มุมมองของคนที่มองเข้ามาที่คนจัดลักษณะดังกล่าวว่าเป็น “ความบ้า” ของคนนั้น หรือบางครั้งหลายคนอาจจะมัวแต่จัดแต่งจานให้สวยงาม ใช้เวลาในการทำอาหารและถ่ายรูป จัดมุมต่าง ๆ ลง Social media อวดเพื่อนของตัวเอง โดยหมดเวลาตรงนั้นค่อนข้างมาก ทำให้บางคนอาจมองว่ามันดูยุ่งยากและเสียเวลาไปหรือเปล่า แต่ทั้งหมดนี้ก็ล้วนแล้วแต่เป็นความคิดของคนที่มองเข้ามาที่คนที่กระทำ สุดท้ายแล้วเราก็ไม่สามารถไปบังคับไม่ให้เขาทำอย่างนั้นอย่างนี้กับอาหารที่เขาจะรับประทานได้อยู่ดี ตราบใดที่อาหารเหล่านั้นยังเป็นอาหารที่รับประทานได้ในวิสัยปกติ (ดังนั้น ไม่มีกฎห้ามใด ๆ ที่จะต้องปรานี ถ้าเราจะถ่ายรูปอาหารแล้วลงใน Social media เวลาก่อนนอน)
สิ่งสุดท้ายที่จะฝากทิ้งท้ายบทความนี้ สิ่งสำคัญของอาหาร คือ การรับประทานอาหารให้หมด และลดขยะจากอาหารให้น้อยที่สุด เพื่อเป็นการสร้างนิสัยที่ดีที่เห็นคุณค่าของทุกสิ่งอย่างบนโลกนี้ (แต่ละไว้เฉพาะของที่เน่าเสียหรือรับประทานไม่ได้แล้ว อันนั้นควรทิ้งไปเพื่อสุขภาพของตัวท่านเอง)
To think about food is an individual creativity, crazy and variety.
นักเขียนเดินดิน
13 พฤษภาคม 2563 23.08 น.
New choice to follow me is on Blockdit; http://www.blockdit.com/wr_onground (or Download App in Google Play (Android) or Apple store (iOS) to reach this page in Blockdit app) Thanks every readers for follow me.
This is the third episode in Non-opinion series. To be continued in next episode, bye. (Sorry if this article is in Thai language)
Writer on Ground 